Eleştirel Düşünce

Eleştirel Düşüncenin Eleştirisi

Her çözüm kendi sorunlarını da beraber getirir.

 

Eleştirel düşünce, sınırlı beyin kapasitesini verimli kullanabilmek için gelişen çözümlerin, "sebep olduğu problemlere" çözüm olarak ortaya çıkmıştır. Kendisi de başka problemlere yol açma potansiyeli taşımaktadır.

​

Eleştirel Düşünce ile düşünce hatalarından kurtulmaya çalışılır ama bunu yaparken amaç gözden kaçırılmamalıdır. Düşünme bir araçtır, amaç eylemlerimiz için sağlıklı kararlar verebilmektir. Düşüncenin “bizatihi” kendisi değerli değildir; düşünce daha “doğru”, “faydalı” eylemlere yol gösterdiği sürece değer kazanır. Hatalı düşünmenin de yanlış/zararlı eylemlere yol açmadığı sürece kimseye bir zararı yoktur.

​

Çoğu zaman mükemmel olmayan düşüncelerle de hayat devam etmektedir. Mükemmel düşünce peşinde koşarken "harekete geçemeyecek şekilde felç olmak" eleştirel düşüncenin en önemli problemidir.

​

Diğer bir problem de eleştirel düşüncenin “yıkıcı eleştiri” halini almasıdır. Sürekli yanlışlara odaklanmak çevreye de zarar verir. Amaç yanlışları bulmak değil, doğruyu bulmaktır. Bu yüzden eleştirel düşünce konusunda çalışanlara önerilen etik davranış “daha doğruyu teklif etmediği sürece, yanlışı tespit edip eleştirme konusunda kendisine sınırlama getirmesi” dir. Yapıcı eleştiri olarak adlandırılan biraz da budur.